De uitwerking van beleid ten aanzien van buitenlandse werknemers is knap lastig. Aan de ene kant de vraag van bedrijven om huisvesting te vergemakkelijken en anderzijds de angst voor uitbuiting en overlast in de woonbuurten. GroenLinks pleit voor een stevig beleid met een woonvergunningenstelsel. Te lastig vindt de meerderheid van de raad. Hier de nota zoals die op 13 maart is vastgesteld. .
Helaas kon wethouder Huizinga, die een nota voor de verkiezingen van 19 maart af moest hebben, niet zeggen of hij het een heel goede nota vond. Dilemma in dezen is dat een te soepele regelgeving mogelijke excessen en willekeur zou kunnen vergemakkelijken, maar dat er blijkbaar grote druk op dit dossier wordt gezet waardoor Maasdriel weer iets gaat beslissen waar het spijt van krijgt.
De VVD in Maasdriel gebruikt de volgende redenering: maak de regels soepeler dan hoef je minder te controleren. Op zich waar als je beschrijft wat je niet wil en of je dan ook het juiste instrument gebruikt. CDA schijnt te redeneren: handhaving moet in ieder geval op orde zijn dus er is geen probleem. De realiteit is echter dat bepaalde ondernemers en particulieren het niet nauw nemen met de regels. Zodat we in onze gemeente veel huisvesting hebben van mensen die buiten de gemeente werken (forenzen). Dit gaat gepaard met de nodige overlast voor buren en buurtbewoners als men zich niet aan de regels houdt en ook tot ongewenste bewoning van de campings en huisvesting op de bedrijven. Het gekke is dat goede bedrijven veel buitenlanders bemiddelen en geen enkele overlast veroorzaken!
GroenLinks wil natuurlijk een klein aantal mensen tijdelijk kunnen laten huisvesten, maar de kant die het nu opgaat kan leiden tot oncontroleerbare situaties. Misschien niet nu maar in de loop der tijd zeker. De Gemeenteraad wenst namelijk niet meer geld uit te trekken voor handhaving! Daarom moeten we, wat ons betreft, naar een verlicht vergunnings- en meldingssysteem om een en ander beheersbaar te houden. Wordt vervolgd!